یکى از ویژگى‌هاى آثار شهید مطهرى جامعیت آنها در علوم و معارف مختلف اسلامى است، به طورى که تقریباً در تمامى حوزه هاى مربوط به تاریخ، فلسفه، فقه، کلام و اندیشه اسلامی، ایشان داراى آثار ارزشمند و متعددى هستند.
یکى از محورهاى اصلى آثار و نوشته هاى وى به تاریخ زندگى و وقایع مربوط به ائمه معصومین(علیه‌السلام) مربوط مى‌شود.
در این مقاله مختصر که از «فصلنامه فرهنگ کوثر، ش57» انتخاب گردیده تلاش شده است که قسمتى از دیدگاه‌ها و مطالبى که ایشان درباره امام سجاد(علیه‌السلام) در آثار خود به آنها اشاره کرده است، جمع بندى و ارائه شود.

الف) عبادت و مناجات امام سجاد(علیه‌السلام)
1 ـ طاووس یمانى مى‌گوید:
حضرت على بن الحسین(علیه‌السلام) را دیدم که از وقت عشا تا سحر به دور خانه خدا طواف مى‌کرد و به عبادت مشغول بود. چون خلوت شد و کسى را ندید، به آسمان نگریست و گفت:
«خدایا! ستارگان در افق ناپدید شدند و چشمان مردم به خواب رفت و درهاى تو بر روى درخواست کنندگان گشوده است.»
طاووس جمله هاى زیادى در این زمینه از مناجاتهاى خاضعانه و عابدانه آن حضرت نقل مى‌کند. مى‌گوید: امام چند بار در خلال مناجات خویش گریست. مى‌گوید: سپس به خاک افتاد و بر زمین سجده کرد، من نزدیک رفتم... برخاست و نشست و گفت: کیست که مرا از یاد پروردگارم بازداشت. عرض کردم: من طاووس هستم اى پسر پیامبر! این زارى و بى‌تابى چیست؟ ما باید چنین کنیم که گناهکار و خطا پیشه‌ایم... شما چرا با این نسب شریف و پیوند عالى در وحشت و هراس هستید؟ به من نگریست و فرمود:
«نه، نه، اى طاووس! سخن نسب را کنار بگذار. خدا بهشت را براى کسى آفریده است که مطیع و نیکوکار باشد هرچند غلامى سیاه چهره باشد؛ و آتش را آفریده است براى کسى که نافرمانى کند ولو آقازاده‌اى از قریش باشد. مگر نشنیده اى سخن خداى تعالى را: «وقتى که در صور دمیده شود، نسبت ها منتفى است و از یکدیگر پرسش نمى‌کنند.» به خدا قسم! فردا تو را سود نمى‌دهد مگر عمل صالحى که امروز پیش مى‌فرستی.»(1)
ادامه مطلب...

در سال اتحاد ملى و انسجام اسلامى و در راستاى منویات رهبر معظم انقلاب، نخستین اجلاس علمی، فکرى پویا با همکارى سازمان ملى جوانان با موضوع وهابیت مانع انسجام اسلامى و با سخنرانى آیت‌الله محمدتقى مصباح یزدى برگزار می‌شود.
پخش فیلم محرمانه و منتشر نشده‌اى از جنایات وهابیت و همچنین میزگردى با حضور حجج اسلام حسینى قزوینى و یوسفى غروى از برنامه‌هاى دیگر این اجلاس می‌باشد.
این اجلاس روز جمعه دوازدهم بهمن‌ماه ساعت 8 صبح، در محل مؤسسه آموزشى و پژوهشى امام خمینى (ره) واقع در قم ـ بلوار امین ـ بلوار جمهورى اسلامى برگزار می‌شود.
گفتنى است،‌ علاقه‌مندان جهت کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به آدرس قم ـ بلوار امین ـ بلوار جمهورى اسلامى ـ کوچه یک ـ پلاک 31 ـ دبیرخانه اجلاس علمى فکرى پویا مراجعه و یا با شماره تلفن 8-2113667-0251 تماس حاصل نمایند.

منبع خبر: سایت مؤسسه تحقیقاتى حضرت ولى عصر (عج)

... ادامه مقاله پیشین

احقاد بدریّه،...
با توجه به مطالب گذشته اهداف پلید و منافقانه برخى از اصحاب تنها در جعل و منع حدیث خلاصه نمى‏شد بلکه حس انتقام جویى و حمیت جاهلى هنوز در میان آنها از رونق نیفتاده بود. هم چشمى بنى امیه با بنى‏هاشم حرکت‏هاى پنهان در سینه‏ها از یک سوء قدرت‏طلبى و حمیت جاهلى از سوى دیگر دست در دست هم اساس اسلام را مورد تهدید جدى قرار دادند. خود عمر مى‏گوید: وقتى فریاد فاطمه بلند شد (به هنگام آتش زدن در خانه حضرت زهرا(س)) نزدیک بود نرمى اختیار کنم و برگردم، اما به یاد آوردم روش محمد(ص) و خونهاى پهلوانان عرب را که بدست على(ع) ریخته شده بود. پس بار دوم در را بطرف دیوار که زهرا پشت آن بود فشار دادم. در نتیجه فریاد (یا ابتاه) فاطمه بلند شد...»(28)
روز عاشورا هنگامى که امام حسین (ع) از مردم حاضر در جنگ سؤال کرد به چه علت با او مى‏جنگند. گفتند: همه مطالبى که بیان کردى مى‏دانیم. با این حال دست از تو بر نمى‏داریم... این مطلب نشانگر عمق کینه آنهاست. در اثر جعل و منع حدیث، زمینه‏هاى سبّ مولاى متقیان فراهم شد و معاویه در نهایت نامردى از آن موقعیت بیشترین استفاده را کرد. معاویه معتقد بود کودکان باید با دشمنى امیرمؤمنان بزرگ شده و جوانان نیز با دشمنى ایشان پیر گردند. با کمال تأسف باید اعتراف کرد که معاویه با اینکه در جبهه باطل قرار داشت اما چنان دقیق و ظریف از طریق مکر و تهدید پیش رفته بود که شامات یکپارچه طرفدار بنى‏امیّه بودند...
معاویه به فرزند خود درباره شامیان چنین سفارش مى‏کند: «مردم شام را پیشاپیش خود بدار! اگر از دشمن بیم‏داشتى آنان را به جنگ دشمن بفرست، اما همین که مأموریت خود را پایان دادند مگذار در خارج از شام بمانند آنها را فورى به خانه‏هایشان برگردان تا خوى بیگانگان را نگیرند.»(29)
هنگامى که معاویه حکومت خود را تثبیت کرد و به زعم خود یگانه امید بلاد اسلامى شد. خود را در آستانه پیروزى نهایى مى‏دید با رسمى کردن سبّ مولاى متقیان گامهاى‏نهایى را برمى‏داشت.
ادامه مطلب...

فاطمه وثوقى

بنابر گزارش تاریخ نگاران، روند انحرافى خلافت خلفاء سلف امام حسین (علیه‏السلام) را در اندیشه‏اى عظیم فرو برده است. زیرا برخى از خواص و صحابه تحت تأثیر جریانات سیاسى و قبیله‏اى قرار گرفته، و در یک معامله سیاسى دست بیعت براى تحکیم موقعیت حکومت اصبین، به آنها عاریت داده‏اند.
آن‏ها با اعلام وفادارى به رسومات قبیله‏اى به عصر جاهلیت بازگشته و هر روز بیش از روز قبل در جهت اسلام زدائى نامرئى گام برمى‏دارند.
در این میان تصورات امام حسین(علیه‏السلام) در افقى ماوراى اندیشه دیگران در سیر و سیاحت است. افکار و اهداف مقدس ایشان نجات خیل عظیم کاروان بشریت است که خواسته و یا ناخواسته به دست عده‏اى مکّار و کینه‏ورز در گرداب انحراف و انحطاط گرد آمده‏اند. و بدان زندگى ننگین خوگرفته‏اند. و از سوى دیگر به جهت عدم آگاهى و عدم نهادینه شدن ایمان در سرزمین وجودشان در بحران شدید عقیدتى، اجتماعى،سیاسى بسر مى‏برند.
در این وانفساى روزگار فرزند پیامبر با رسالت الهى خویش در صدد نجات امت جدشان بر آمده و با گامهاى بلند و استوار (طرحى نو) در ادبیات و رسومات عرب، که تا آنروز «ایام العرب» نام گرفته و از ویژگى مهمى برخوردار بود، با عنوان «ایام اللّه» به مردم جهان به ویژه مردم عرب عرضه کردند.
براى شناخت طرح نجات آن امام بزرگ، شناخت زمینه‏هاى پدید آورنده قیام ماندگار آن امام همام یک ضرورت است. آنچه که دلیل ماندگارى و بلند آوازه بودن (نهضت حسینى) مى‏باشد، تنها مقابله آنحضرت با مفاسد اجتماعى، سیاسى عصر خود نبود. بلکه نهضت امام از این نظر حائز اهمّیت است که قیام امام احیاء کننده حیات مجدد اسلام ناب نبوى است. امام حسین(علیه السلام) همواره شاهد و ناظر زخمهاى مهلک بر پیکر اسلام اصیل بودند چه هنگامى‏که مادر بزرگوارشان با دفاع از حق (ولایت مولاى متقیان) قیام کردند و چه هنگامى که وصىّ بر حق پیامبر خدا بمدّت طولانى در سکوت و صبر غمبارى روزگار خود را سپرى کردند و چه زمانى که صلح تحمیلى بر دوش برادر بزرگوارشان سنگینى مى‏کرد. بنابراین امام شهیدان تنها کسى بودند که درد امّت گمراه جدشان را مى‏دانستند و درمان را نیز مى‏توانستند تجویز کنند.
مقاله حاضر در صدد تحلیل کوتاهى در مورد اساس زمینه‏هاى نهضت امام برآمده و آنرا از دو بعد «منع حدیث» و «جعل حدیث»و آثار منفى آنها مورد تحلیل قرار مى‏دهد.

ادامه مطلب...

پرسش 1:
چرا اهل سنت به استناد «لیس منا من ضرب الخدود...» عزادارى نمى‏کنند؟

پاسخ:
یکم. این حدیث مربوط به جایى است که انسان براى عزیز از دست رفته‏اش خودزنى و گریبان چاک کند آن هم در حالى که معترض به قضاى الهى باشد و حرف‏هایى بزند و نوحه‏هایى گوید که موجب خشم خداوند است. اما گریه بر امام حسین(ع) و عزادارى بر آن حضرت، از افضل قربات است و از مصادیق تعظیم شعائر الهى و اعلام وفادارى نسبت به بزرگان مکتب و پیشوایان دینى است و فلسفه‏هاى متعددى دارد که در پاسخ به پرسش‏هاى پیشین مطرح شد.
دوم. گریبان چاک کردن نیز در مواردى استثنا شده است و اشکال ندارد؛ مانند گریبان چاک کردن در فوت پدر، مادر، برادر، چنان که حضرت موسى(ع) در فراق هارون و امام حسن عسکرى(ع) در فراق امام هادى(ع) گریبان چاک کرده‏اند.وسائل الشیعه، ج 22، ص 402 و ج 3، ص 274.
بنابراین گریه و نوحه و عزادارى و گریبان چاک‏کردن در ماتم ائمه(ع) خصوصاً امام حسین(ع) - که پدر معنوى امت اسلامى مى‏باشند - اشکال ندارد؛ بلکه موجب سعادت انسان و قرب به خداى سبحان است.
گریه و نوحه‏اى که در روایات مورد مذمت قرار گرفته، نوحه‏اى است که با عدم رضایت خداوند همراه باشد و این همان شیوه‏اى است که در جاهلیت مرسوم بود و روایت پیامبر اسلام(ص) «لیس منا من ضرب الخدود و شق الجیوب و دعا بدعوة الجاهلیة» ناظر به این نوع عزادارى است.
اما عزادارى امام حسین(ع) مقوله‏اى جدا است و روایات ما نیز به این امر تشویق مى‏کند؛ چون در متن این عزادارى، بقاى اسلام و تزلزل حکومت فاسدان و ظالمان نهفته است و ثمرات معنوى و اجتماعى زیادى به همراه دارد.

پرسش 2:
چرا برخى از اهل سنت در برابر عزادارى موضع‏گیرى مى‏کنند؟
ادامه مطلب...

معاونت پژوهشى مدرسه عالى امام خمینی، وابسته به مرکز جهانى علوم اسلامى نشست علمى «عاشورا از نگاه اهل سنت» را با حضور استادان و پژوهشگران در تاریخ 15 بهمن 1383 برگزار کرد.
در این نشست حجت الا‌سلا‌م ناصرى داودى، مدیر گروه تاریخ تشیع پژوهشکده‌ى سیره، سخن گفت و نهضت عاشورا را یکى از ماندگارترین و پراثرترین نهضت‌ها و جریان‌هاى تاریخى دانست که فراتر از یک فرقه در طول تاریخ اثرگذار بوده است، بلکه مرزهاى فرقه‌اى مذهبى و حتى دینى و جغرافیایى را در نوردیده و دانشمندان، علما، سیاست‌گذاران و اصلا‌ح‌گران را در خارج جهان اسلا‌م نیز به خود جذب کرده است.

متن سخنرانى ایشان در پى مى‌آید و مطالب مطرح شده در میزگردى با حضور استاد پیشوایى و استاد یوسفى و غروى و دکتر الله‌اکبرى در یادداشت بعدى خواهد آمد.
بسم الله الرحمن الرحیم
بحث را با اجازه اساتید و حضار گرامى آغاز مى‌کنیم. نهضت عاشورا یکى از ماندگارترین و پراثرترین نهضت‌ها و جریان‌هاى تاریخى است که فراتر از یک فرقه در طول تاریخ اثرگذارى داشته است. بلکه مرزهاى فرقه‌اى مذهبى و حتى دینى و جغرافیایى را در نور دیده است و در وراى حتى ملت و امت اسلامى داراى اثر‌گذارى بوده‌است و دانشمندان، علما، سیاستگذاران و اصلاح‌گران را در خارج جهان اسلام نیز به خود جذب کرده‌است، چندان که آنان نیز به الگو‌بردارى و تحقیق و کنکاش در باره این حادثه عظیم پرداخته‌اند. متأسفانه بسیارى از شیعیان بر این پندارند که حادثه‌ عاشورا یا گرامى‌‌داشت و نکوداشت شهادت امام حسین(ع) و یارانش در عاشوراى 61 هجرى اختصاص به جامعه‌ شیعى دارد. حوادث جدیدى که در سال‌هاى اخیر توسط بعضى افراطى‌ها و بعضى از متحجرین که در اقلیت محض در جامعه‌اسلامى هستند رخ داده و مى‌دهد، نشان مى‌دهد که دست‌هاى پیدا و پنهان دشمنان در کار است. هم‌چنین این ذهنیت را بیشتر تقویت مى‌کند که عاشورا به جامعه شیعه اختصاص دارد و پاس‌داشت شهادت سالار شهیدان و یارانش مخصوص جامعه شیعه است.
ادامه مطلب...

سؤال:
طبق آنچه که در کتب شیعى آمده اولین کسى که براى امام حسین (ع) اقامه عزا کرد، حضرت آدم (علیه‌السلام) بوده است. نظر علماى اهل تسنن در این زمینه چه مى‌باشد؟ آیا آنان نیز این روایت را قبول دارند؟ آیا در کتبشان روایت‌هایى در رابطه با اولین کسى که قبل از به شهادت رسیدن سید الشهدا(علیه‌السلام) بر آن حضرت اشک ریخته وجود دارد؟

جواب:
در کتب اهل سنت مواردى از ذکر یاد ابى عبد الله (علیه‌السلام) حتى قبل از تولد ایشان و قبل از زمان رسول خدا (صلى الله علیه وآله وسلم) نقل شده است:
ادامه مطلب...

مطلع شدیم که آیت‌الله مجتهدی تهرانی از اساتید اخلاق و علماى برجسته تهران ـ که ریاست علمى و مدیریت مدرسه علمیه حاج ملا محمدجعفر تهران را که هم اکنون به نام حوزه علمیه آیت‌الله مجتهدى معروف است بر عهده داشتند ـ دار فانى را وداع گفتند.
در این مدرسه علمیه نزدیک به یک هزار طلبه مشغول فراگیری علوم اسلامی هستند.

امام خمینی(ره)، مقام معظم رهبرى، آیات عظام وحید خراسانی، فاضل لنکرانی، جوادی آملی، مکارم شیرازی، مرعشی نجفی و شبیری زنجانی، درباره مرحوم آیت‌الله احمد مجتهدی تهرانی همواره به تکریم وی و حوزه علمیه‌ ایشان پرد‌اخته‌اند.
از جمله رهبر معظم انقلاب فرموده بودند: اگر مدرسه علمیه ایشان نبود متحیر بودم فرزاندم را به کجا بفرستم.

خداوند روحشان را شاد و با اولیایش محشورشان فرماید

_ زندگی‌نامه مرحوم آیت‌الله احمد مجتهدی تهرانی
_ پیام رهبر معظم انقلاب در پى ارتحال آیت الله مجتهدِى تهرانى
_ تصاویر دیدار آیت الله مجتهدِى تهرانى با رهبر معظم انقلاب

_ آخرین تصاویر
_ تصاویرى دیگر
_ بازهم مرغی پر کشید
_ گزارش تصویری تشییع پیکر آیت الله مجتهدی تهرانی 1 2 3
_ توصیه‌هاى اخلاقى از زبان آیت‌الله مجتهدى تهرانى
_ داستان طلبه شدن آیت‌الله مجتهدى تهرانى از زبان خودش
_ وصیت آیت الله مجتهدى تهرانى

وهابیت و افکار تکفیرى در خدمت دولت آل سعود

این گزارش با این جمله مشهور ملک عبدالعزیز آل سعود پادشاه وقت عربستان در سال 1945 که گفته بود: «دولت ما نمى‌تواند با رافضى‌ها کنار بیاید و شما باید ما را حمایت کنید، از شما سلاح و از ما شیوخ» آغاز مى‌شود.
کمیته دفاع از حقوق بشر عربستان سعودى با انتشار گزارشی، به بررسى چگونگى شکل گیرى دولت آل سعود بر پایه‌هاى فکر منحرف وهابیت پرداخت.

به گزارش شبکه خبر، این پژوهش که با عنوان «نظام عربستان سعودی، کتاب‌ها و فتاوى شیطانى» منتشر شده است، گرایشات فرقه اى و تکفیرى را که نظام عربستان سعودى از ابتدا بر آن بنا شده، روشن کرده است.
این گزارش با این جمله مشهور ملک عبدالعزیز آل سعود پادشاه وقت عربستان در سال 1945 که گفته بود: «دولت ما نمى‌تواند با رافضى‌ها کنار بیاید و شما باید ما را حمایت کنید، از شما سلاح و از ما شیوخ» آغاز مى‌شود.
این جمله عبارت مشهورى است که ملک عبدالعزیز در نشستى که در سال 1945 میلادى با فرانکلن روزولت رئیس جمهور وقت آمریکا برگزار کرد به وى گفت.

خلاصه‌اى از متن این بررسى از این قرار است:
اگر حمایت شیوخ و روحانیون دینى که منافع خود را در تاسیس یک دولت سیاسى مى‌دیدند، نبود دولت آل سعود تشکیل نمى شد، دولتى که منسوب به پیکره اصلى امت اسلام نیست و ریشه‌هایش به افکار و آراى نادرى برمى گردد که مؤسس تندرو فرقه وهابیت محمد بن عبدالوهاب آنها را ارائه کرده است.
ادامه مطلب...