بسم الله الرحمن الرحیم

به دنبال دعوت این جانب از جناب مولوى عبد الحمید براى مناظره و گفتگوى دوستانه پیرامون سخنان ایشان در نماز جمعه زاهدان، در سایت ویژه حوزه علمیه [اهل سنت] زاهدان اعلام کردند که ایشان حاضر به مناظره نیست بلکه آماده مباهله مى باشد و شاگردان ایشان با شرائطى، آمادگى خود را براى مناظره اعلام کرده‌اند.
اینجانب ضمن احترام به جناب مولوى عبد الحمید اعلام مى‏دارم:
1. همانگونه که در اعلام قبلى اشاره شده، هدف اینجانب مناظره و گفتگوى دوستانه است نه جدل و مناقشه، جناب مولوى عبد الحمید و دوستانشان که برنامه هاى این جانب را در شبکه سلام و همچنین در همایش مذاهب در چابهار و زاهدان دیده، و یا شنیده اند به خوبى مى دانند که اینجانب اهل جدل و مناقشه نیستم؛ بلکه براى اهل سنت احترام قائل هستم و بارها گفته ام که اهانت به اهل سنت و مقدسات آنان، خلاف شرع و گناه نابخشودنى است.
2. فرار از مناظره بر خلاف سیره أنبیاء و علماى اسلام است که در طول تاریخ در موارد اختلافى با یکدیگر به گفتگو و مناظره مى پرداختند و قرآن کریم و تاریخ مملوّ از محاجّه و مناظره پیامبران و امامان و علماى شیعه و سنى است.
3. ارجاع به شاگردان، نوعى فرار از مناظره و تحقیر طرف مقابل و عدم رعایت شأن علمى و دور شدن از صفا وصمیمیت است.
اگر هدف جناب مولوى عبد الحمید (العیاذ باللّه) با فرستادن شاگردانشان، جدل و مناقشه بوده و مى خواهند با تحریک عواطف و احساسات، آتش اختلاف را در کشور شعله ور نمایند، این کار نه تنها مخالف با نظر مقام معظم رهبرى مدّ ظله الوارف مى باشد که امسال را سال اتحاد ملى و انسجام اسلامى معرفى نموده؛ بلکه دست زدن به چنین کارى مخالف سیره أئمّة علیهم السلام و روش بزرگان شیعه و مراجع عظام تقلید است.
از همه مهمتر این که در جهان امروز دشمنان اسلام، کمر به نابودى مسلمانان بسته اند و تمام تلاش خود را در جهت ایجاد اختلاف و تنش هاى مذهبى به کار مى برند، جدل و مناقشه دو گروه مذهبى خیانت به اسلام مى باشد.
واگر آقاى مولوى عبد الحمید، شخصیتى شناخته شده و جهانى داشته و پیشواى مذهبى هستند، باید با شرکت در مناظره دوستانه و بدون جدل، عملاً راه و روش مناظره صحیح را به دیگر افراد آموزش دهند.
از طرفى ایشان که اظهار داشته اند: «مقتضاى عدالت این را مى طلبد که صدا و سیما افرادى را که سنى شده اند را فرا بخواند و با آنها مصاحبه اى داشته باشد» اگر این سخن درست باشد، جناب ایشان با حضور در مناظره، این افراد را معرفى نماید، تا أوّلا: مردم با این افراد آشنا شوند و ثانیاً: صدا وسیما زمینه حضور آنان را در کنار آقاى تیجانى فراهم نماید.
4. اگر ایشان واقعاً خود را پیشواى مذهبى مى دانند، چگونه به خود اجازه مى دهند در نماز جمعه نسبت به جناب آقاى تیجانى که یک شخصیت بین‌المللى است و شرق و غرب عالم وى را مى شناسند، جسارت نموده و او را مجهول الحال معرفى نموده و سبب تشیّعش را یک خواب بداند با این که ایشان در همان مصاحبه شبکه 3، به صراحت گفت: من سه سال تحقیق کردم و با شخصیتهاى متعدد شیعه بویژه شهید صدر بحث کردم و آنگاه که حقانیت مذهب شیعه برایم روشن شد، آن را پذیرفتم.
و یا نسبت به جناب آقاى دکتر عصام العماد که قبلا وهابى و شاگرد بن باز مفتى اعظم عربستان و فارغ التحصیل دانشگاه محمد بن سعود ریاض بوده و کتابى تحت عنوان «الصلة بین الإثنی عشریّة وفرق الغلاة» در اثبات شرک شیعه تألیف کرده بود، ولى جناب مولوى عبد الحمید وى را از شیعیان یمن معرفى مى‌کنند.
و یا تهیه کنندگان برنامه را افراد نا شایست و برنامه را ساختگى و جعلى و مجرى برنامه را بچه نادان معرفى کند.
و با توجه به نکات یاد شده، ما از ایشان دعوت کردیم در یک مناظره وگفتگوى دوستانه شرکت کنند و اگر دلیل و یا شاهدى بر سخنان خویش دارند ارائه دهند که با کمال میل از او مى پذیریم و اگر معلوم شد که مطالب یاد شده که در نماز جمعه و از تریبون حکومتى پخش و در سایت اینترتى حوزه علمیه زاهدان قرار گرفت، خلاف واقع و افتراء بوده، ایشان با کمال شجاعت از افراد عذر خواهى نموده و طلب پوزش نمایند.
5. نسبت به مناظره در رابطه با موارد اختلافى میان شیعه و سنى، اگر هر یک از مدرّسان محترم حوزه هاى علمیّه اهل سنت و یا از اساتید دانشگاهها که موقعیت علمى آنان محرز باشد و اهل جدل و اهانت نباشند، آمادگى کامل خود را براى گفتگوى علمى، در جلسات کاملاً دوستانه و صمیمى اعلام مى‌نمایم.
و معتقد هستم که چنین جلساتى نه تنها به وحدت میان امت اسلامى ضرر نمى زند؛ بلکه با گفتگوى علمى، بسیارى از بدبینى‌ها برطرف شده و زمینه وحدت و دوستى میان شیعه و سنى بیش از پیش فراهم مى‌شود.
و به تعبیر شهید مطهرى «آن چه نباید صورت گیرد، کارهایى است که احساسات و تعصّبات و کینه هاى مخالف را بر مى انگیزد، امّا بحث علمى سروکارش با عقل و منطق است، نه عواطف و احساسات». (امامت و رهبرى، ص 21)
و به تعبیر حضرت آیت اللّه العظمى مکارم شیرازى: «آنچه مایه اختلاف و پراکندگى است، جرّ و بحث هاى تعصب آمیز و غیر منطقى و پرخاشگرى هاى کینه توزانه است. ولى بحث هاى منطقى و مستدل و دور از تعصّب و لجاجت و پرخاشگرى، در محیطى صمیمانه و دوستانه، نه تنها تفرقه انگیز نیست، بلکه فاصله ها را کم مى کند، و نقاط مشترک را تقویت مى نماید». (پنجاه درس اصول عقائد، ص 227)
6. اگر شاگردان جناب آقاى مولوى عبد الحمید آماده هستند که با مناظره، حقانیت مذهب اهل سنت بر همگان آشکار نمایند؛ چرا تحقق این مناظره را مشروط به پخش از کانال‌هاى تلویزیون رسمى کشور اعلام نمودند.
و اگر راست مى گویند چرا در تلویزیون سلام که شبکه جهانى است حاضر نمى‌شوند تا بجاى آن که حقانیت مذهب اهل سنت را براى مردم ایران ثابت کنند، براى تمام مردم جهان ثابت نمایند.
7. در رابطه با اعلام مباهله،
أوّلا: همگان مى دانند که مباهله در صورتى است که بحثهاى علمى و منطقى به بن بست رسیده باشد، همانگونه که رسول اکرم (ص) پس از بحث و مناظره با نصارى نجران و اصرار آنان بر عناد، پیشنهاد مباهله دادند. «فَمَنْ حَاجَّکَ فِیهِ مِنْ بَعْدِ مَا جَاءَکَ مِنْ الْعِلْمِ فَقُلْ تَعَالَوْا نَدْعُ أَبْنَاءَنَا وَأَبْنَاءَکُمْ... آل عمران، آیه 61»
فخر رازى از علماى بزرگ اهل سنت مى گوید: (فَمَنْ حَاجَّکَ) بعد هذه الدلائل الواضحة والجوابات اللائحة فاقطع الکلام معهم وعاملهم بما یعامل به المعاند ، وهو أن تدعوهم إلى الملاعنة. (تفسیر الکبیر، ج 8، ص 82)
این جانب مجدداً از جناب آقاى مولوى عبد الحمید با کمال احترام دعوت مى کنم که خود بزرگ بینى را کنار گذاشته و به این گفتگوى دوستانه پاسخ مثبت دهند و یقین کنند که احترام هریک از طرف مقابل کاملا محفوظ و مقدسات هیچیک از طرفین مورد اهانت قرار نخواهد گرفت؛ زیرا بر این عقیده هستیم که اهانت و جسارت به مقدسات اهل سنت و یا شیعه خیانت به اسلام و گناه نابخشودنى است.
وثانیاً: این جانب همانگونه که به حقانیت وجود خداوند متعال و نبوت پیامبر گرامى صلّى اللّه علیه وآله یقین دارم، به حقانیت مذهب شیعه نیز یقین دارم. و در این عقیده آماده مباهله با هر فردى در سراسر جهان هستم و به نتیجه آن نیز کاملا آگاه هستم.
ولى در عصر کنونى که دشمنان قسم خورده اسلام، از ایجاد اختلاف میان امت اسلامى و نابودى اسلام و مسلمین از هیچ کوششى دریغ نمى کنند، آیا دست زدن به مباهله و ... در چنین موقعیتى، موجب اتحاد میان امت اسلامى است و یا سر آغاز اختلاف جدید و تحریک عواطف و تعصبات مذهبى است.
و با همه این حال اگر مناظره و گفتگوى دوستانه نتیجه نبخشید، نوبت به مباهله خواهد رسید.
8. در پایان تکرار مى کنم که اینجانب آمادگى کامل دارم که با جناب مولوى عبد الحمید در رابطه با سخنان ایشان در خطبه‌هاى نماز جمعه و جلسه ختم قرآن بدون هیچ پیش شرطى در هر کجا و در هر زمان مناظره و گفتگوى دوستانه و صمیمى داشته باشم و نتیجه آن در اختیار همگان قرار گیرد و هر یک از سایتهاى خبرى و روزنامه ها و شبکه هاى داخلى و جهانى صلاح دیدند منعکس نمایند.
طبق آیه شریفه «کُلُّ نَفْس بِمَا کَسَبَتْ رَهِینَةٌ. المدثر: 74/38)، که هر کس مسئول پاسخگویى کارهاى خویش است و مطابق آیه شریفه دیگر «وَلاَ تَزِرُ وَازِرَةٌ وِزْرَ أُخْرَى. الانعام: 6/164) هیچ کس مسئول عملکرد دیگران نیست.
امیدوارم که جناب مولوى عبد الحمید، خود بزرگ بینى را کنار گذاشته و به این گفتگوى دوستانه پاسخ مثبت دهند و بدانند که احترام ایشان از طرف این جانب کاملاً محفوظ است و بر این باور هستم که ایشان نیز احترام طرف مقابل را حفظ خواهند نمود، زیرا بر این عقیده هستیم که اهانت و جسارت به مقدسات اهل سنت و یا شیعه خیانت به اسلام و گناه نابخشودنى است.
بدیهى است که در صورت بروز هر گونه تندى از ناحیه ایشان، از طرف اینجانب جز مهربانى و تمناى سلامتى، پاسخى نخواهند شنید.

وَالسَّلاَمُ عَلَى مَنْ اتَّبَعَ الْهُدَى.
دکتر سید محمد حسینى قزوینى

حق‌شناس ::: یکشنبه 86/8/6::: ساعت 1:14 عصر